خادم المهدی عج

بسم الله الرحمن الرحیم

پاسخ به شبهات نهی از متعه

بررسی روایت :

ابن أبی عمیر ، عن هشام بن الحکم ، عن أبی عبد الله علیه السلام ، قال : ما تفعلها عندنا إلا الفواجر .
النوادر، أحمد بن عیسى الأشعری، ص 87
 

بحار الأنوار، العلامة المجلسی، ج 100 ص 318

ترجمه:

 
هشام بن حکم از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند: نزد ما آن را جز زنان بدکار انجام نمی دهند.

شیخ حر عاملی این گونه نقل میکند:

عن أبی عبد الله ( علیه السلام ) فی المتعة قال : ما یفعلها عندنا إلا الفواجر .
وسائل الشیعة، الحر العاملی، ج 21 ص 30
 لینک روایت در کتابخانه انلاین :

http://shiaonlinelibrary.com/%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%AA%D8%A8/1207_%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%A6%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D8%A9-%D8%A2%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%8A%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%8A-%D8%AC-%D9%A2%D9%A1/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%81%D8%AD%D8%A9_30

خب اگر دوستان توجه کردید این روایت مصدر اولی دارد با نام النوادر.

که تمام بحث این روایت هم در همین کتاب هست.

1. سند این روایت صحیح هست. اما ببنید مصدر اصلی روایت کجاست: کتاب "النوادر". اکثرا علما کتاب رو متعلق به محدث بزرگ شیعه احمد بن عیسی الاشعری قمی میدونن.

2. کتاب نوادر و کلا هر کتاب یا باب کتاب روایی که اسمش نوادر باشه در مورد روایات غیر معروف و اکثرا شاذی هست که عمل بهشون رو مذهب ترک کرده، چون این روایات در برابر اخبار معروف و متواتر قرار میگیرن. این کتاب هم از جمله ی همون کتابها هست. شیخ آقا بزرگ تهرانی در مورد این کتب میگه:
إن النوادر عنوان عام لنوع من مؤلفات الأصحاب فی القرون الأربعة الأولى کان یجمع فیها الأحادیث غیر المشهورة أو التی تشتمل على أحکام غیر متداولة أو استثنائیة أو مستدرکة لغیرها (الذریعه)
نوادر عنوانی است که مولفین در چهار قرون اول به کتبی اطلاق میکردن که در اونها احادیث غیر مشهوره می آمده و مشمول بر احکامی بوده است که جز استئنائات بوده و متداول نیست.

الذریعه جلد 24 صفحه 315

همچنین علامه ی سبحانی میفرمایند:
ومن هنا یظهر وجه تسمیة بعض الأبواب الموجودة فی الجوامع الحدیثیة بعنوان النوادر ، کنوادر الصلاة ، ونوادر الزکاة ونحو . لان الأحادیث المذکورة فی هذه الأبواب إما مستدرکة وإما شاذة غیر معمول بها عند الأصحاب ( 1 ) ، وإما غیر قابل لذکر العنوان لها بسبب قلته . (کلیات فی علم الرجال)
و از اینجا مشخش میشود که بعضی از ابواب در کتب حدیثی که نامشان نوادر است به این خاطر بوده که روایات این ابواب روایات غامض و همینطور شاذ بوده اند که اصحاب ما به آنها عمل نمیکردند.

کلیات فی علم الرجال صفحه 478

لینک کتابخانه انلاین:

http://shiaonlinelibrary.com/الکتب/3039_کلیات-فی-علم-الرجال-الشیخ-السبحانی/الصفحة_434#top

این روایت هم روایتی شاذ است که در کتاب النوادر بیان شده و همین مشخص میکند که احمد بن عیسی الاشعری که از متقدمین شیعه بوده خود بر این امر واقف بوده و به همین دلیل روایت را در این کتاب آورده است. روایات شاذ هم طبق دستور خود ائمه قابل عمل و تمسک نیستند.
متعه از ضروریات و مسلمات مذهب تشیع است که با اخبار متواتر ثابت شده و امثال این خبر که واحد هستند هیچگونه حجیتی در برابر این متواترات ندارند.
3. بسیاری از این روایت هم از روی تقیه صادر شده اند. شیخ طوسی در مورد بعضی از این روایات که در تحریم متعه صادر شده میگوید:
فان هذه الروایة وردت مورد التقیة وعلى ما یذهب إلیه مخالفوا الشیعة ، والعلم حاصل لکل من سمع الاخبار ان من دین أئمتنا علیهم السلام إباحة المتعة فلا یحتاج إلى الاطناب فیه . وإذا أراد الانسان ان یتزوج متعة فعلیه بالعفائف منهن العارفات دون من لا معرفة لها منهن (تهذیب)
این روایت از روی تقیه صادر شده است و موافق آنچه مخالف شیعه گفته است. و هر کس اخبار ائمه ی ما را شنیده باشد میداند که مباح بودن متعه از مسلمات کلام آنهاست و این قضیه آنقدر مشخص است که نیازی به اطاله ی کلام در مورد نیست...

لقوم یعقلون